4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Ford Escort Gr.N - Ford Escort RS 2000


Group N vs F2

«Νoρμάλ» με κίνηση παντού και υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα, ή κίνηση μόνο
μπροστά, δίλιτρο
ατμοσφαιρικό κινητήρα αλλά και όχι μόνον...
Υπολογίστε χαμηλότερο βάρος, κιβώτιο με «σχέσεις» και φρένα «τέρατα». Τα
αποτέλεσματα στους αγώνες δικαιώνουν τη λύση 4x4 και όπως εξακριβώσαμε
δικαίως...

κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Χρήστος Καραγιωργάκης (Ρεπόρτερ)

Στο τέλος του περασμένου μήνα γνωρίσαμε το Φορντ Έσκορτ RS των αδελφών
Καλογρίτσα, που οδηγεί στο Πρωτάθλημα ασφάλτου ο Δημήτρης Καραμήτρος. Στο
περιθώριο της αγωνιστικής γνωριμίας με αυτό το πολύ ειδικό αυτοκίνητο που
«αναπνέει» χάρη και στην ανεπίσημη υποστήριξη των αδελφών Καρανικόλα,
πήραμε γεύση και από το ΥΑCCΟ-Έσκορτ των Θεργιάκη-Βλαχογιέννη. Ένα υπέροχο
αυτοκίνητο που παρουσιάσαμε στους αναγνώστες μας πριν από 12 περίπου μήνες
και που χάρη στο ταλέντο και το πείσμα του πληρώματος σημείωσε 5 νίκες σε 6
αγώνες και βέβαια εξασφάλισε το πρωτάθλημα της κατηγορίας N. H επίδοσή τους
μάλιστα σε συνδυασμό με τον έντονο συναγωνισμό, που δημιουργήθηκε σε όλους
τους αγώνες του θεσμού, ανάγκασε την ΕΘΕΑ να υπαναχωρήσει και να μην
καταργήσει το πρωτάθλημα για το 1997. Απόφαση-δείγμα του ότι, όταν ο
διάλογος και η πίεση συνδυάζονται με τεκμηριωμένη πρόταση, όλα γίνονται...

Δοκιμάζοντας τα δύο Φορντ με τη διαφορετική φιλοσοφία κίνησης και εξέλιξης
μάς δόθηκε η ευκαιρία για σχόλια και διαπιστώσεις. Καταρχήν συγχαρητήρια
στους έλληνες τεχνικούς για την πετυχημένη προσαρμογή των εργοστασιακών
λύσεων στην ελληνική πραγματικότητα. Δεν αναφερόμαστε μόνον στην
ολισθηρότητα και το «ύφος» του οδοστρώματος αλλά και σε άλλους παράγοντες,
όπως η δυνατότητα εξέλιξης κάτω από τις ιδανικές συνθήκες. Το τελευταίο
στοιχείο λείπει από εργοστασιακές ομάδες με ελληνική ταυτότητα (Νισάν,
Τζένεσης κ.λπ...) πόσον μάλλον από καθαρά ιδιωτικές ομάδες όπως στην
περίπτωση Καραμήτρου και Θεργιάκη. Οι έλληνες εργοστασιακοί τεχνικοί έχουν
δώσει πολλάκις δείγμα της δουλειάς τους και ο υπογράφων είχε στο παρελθόν
την τιμή και τη χαρά να το διαπιστώσει από πρώτο χέρι. Θα παρεξηγηθούμε
όμως, και δεν είναι της στιγμής. Επί του προκειμένου, οι Κυρκαίοι πίσω από
το Έσκορτ του Θεργιάκη, οι Καρανικολαίοι πίσω από αυτό του Καραμήτρου, και
ιδού ακόμη ένα δείγμα καλής συνεργασίας που τα αποτελέσματά της φαίνονται
στο δρόμο. Συνδυάζεται η πληροφόρηση από τους έμπειρους, με την όρεξη και
το πείσμα των απευθείας εμπλεκομένων και το αποτέλεσμα εντυπωσιάζει. Το
Έσκορτ με την κίνηση μόνο μπροστά δημιουργεί πονοκέφαλο, αλλά μόλις
συνηθίσεις το σειριακό κιβώτιο διαπιστώνεις ότι δεν υστερεί τουλάχιστον σε
αίσθηση από ένα Νισάν Σάνι GTi ή από ένα Κλειώ Ουίλιαμς. Για να μειωθούν οι
διαφορές και να ενταχθεί στο παιχνίδι σε διάρκεια και όχι μόνον με εξάρσεις
και κατά περίπτωση, είναι θέμα χρόνου. Χρειάζονται πολλά χιλιόμετρα σε
αγώνες, και η επιτυχία θα έρθει, αφού υπάρχει κέφι και ταλέντο.

Το Έσκορτ με την κίνηση παντού, τις «νορμάλ» προδιαγραφές και τον
υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα είναι άλλη περίπτωση. Μας εντυπωσίασε σε «ρυθμό
γρήγορου ταξιδιού» και μας έβαλε σε σκέψεις, τόσο για τις δυνατότητές του
στην ελληνική άσφαλτο όσο και για τις δυνατότητες του πληρώματος. Τα
«παιδιά της Ελευσίνας» το οδήγησαν στην κορυφή ενός θεσμού που όλοι οι
διεκδικητές είναι αποφασισμένοι, ικανοί, πεισματάρηδες και χρησιμοποιούν τα
ίδια μηχανικά μέσα! Κάτι σαν ενιαίο 260-270 ίππων. Αλλωστε και στα διάφορα
«καπ», «τσάλεντζ» και στο ενιαίο, το πολύ 2-3 αυτοκίνητα διεκδικούν τη
νίκη. Υπόκλιση λοιπόν σε όσους το κατασκεύασαν, σε όσους το εξέλιξαν, σε
αυτούς που το προσάρμοσαν στα ελληνικά εδάφη με τις πολλές ιδιαιτερότητες,
αλλά και στο πλήρωμα. Ταχύτητα, αφοσίωση, πείσμα αλλά και αξιοπιστία άμεσα
συνδεμένη με την αποφυγή λαθών. Δείχνει εύκολο και νομίζεις ότι «πηγαίνει
μόνο του» χάρη στην τετρακίνηση, στην τερατώδη ροπή, στο ακριβές υδραυλικό
τιμόνι, στο γρήγορο επιλογέα με τη μέτρια αίσθηση και στα αρκετά καλά για
το βάρος του φρένα. Σε συνδυασμό όμως με το συναγωνισμό δεν είναι έτσι.
Οδηγούν όλοι τους στο όριο και όποιος προσέχει περισσότερο τις λεπτομέρειες
και έχει βρει το κίνητρο, ώστε να παίζει συχνότερα με την κόψη του
ξυραφιού, κερδίζει. Παράδειγμα, ο πρωταθλητής Μάκης Θεργιάκης. Παράδειγμα
της υπεροχής της τετρακίνησης σε σχέση με την κίνηση μόνο μπροστά που
συνδυάζεται μάλιστα με εξελιγμένο σύστημα μετάδοσης, μεγάλα φρένα και
χαμηλό βάρος, το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ασφάλτου. Συνήθως σε άλλες χώρες τα
καλά F2 υπερέχουν των καλών γκρουπ N, ενώ, όταν πρόκειται για κιτ καρ με
την κίνηση μόνο μπροστά, δεν τίθεται ούτε καν θέμα συναγωνισμού. Στην
Ελλάδα καλό κιτ καρ στην άσφαλτο θα προκύψει φέτος τουλάχιστον με τη
συμμετοχή του Θοδωρή Πεταλίδη, αλλά χωρίς να θέλουμε να γίνουμε προφήτες
πιστεύουμε ότι, όσο και αν κλείσει η ψαλίδα, δύσκολα θα χάσουν τα καλά N
που στοιχίζουν και λιγότερα χρήματα. Οι ελληνικοί δρόμοι γλιστρούν και
χαρακτηρίζονται από μέτριες στροφές των 90-110 χιλ. Οι μεγάλες ταχύτητες
σπανίζουν και τα συχνά ανέβα-κατέβα «χαρίζουν δέκατα» στα τετρακίνητα παρά
το μεγαλύτερο βάρος. Καλά στημένο αυτοκίνητο με την κίνηση παντού και
φιλικό κινητήρα με ροπή και κάμποση δύναμη, δηλαδή όπλο σαν αυτό του Μάκη
Θεργιάκη δεν παίζεται από γκρουπ A με την κίνηση μόνο μπροστά. Το
κυριότερο, το γκρουπ N είναι πιο ευχάριστο και επιτρέπει στο χειριστή να
ασχοληθεί περισσότερο με το δρόμο και το τιμόνι του, παρά με το πώς θα
εκμεταλλευτεί το κιβώτιο με τις κλειστές σχέσεις, τη δύναμη του κινητήρα
«ψηλά» και τα φρένα με τις τεράστιες διαστάσεις που αυξάνουν την ευθύνη.
Μένεις πάντα με την αίσθηση ότι γίνεται καλύτερα και ξεχνιέσαι φρενάροντας
νωρίς ή τελικά «βγαίνεις», αφού με έξι αγώνες το χρόνο ?και μάλιστα υπό
πίεση? δεν προλαβαίνεις να «τα βρεις» και να συνδυαστείς αρμονικά μαζί
τους. Με το N γίνεσαι πιο γρήγορα φίλος και έχεις να ασχοληθείς με τις
ιδανικές γραμμές και με την αξιοπιστία του αυτοκινήτου. Προσεκτικές απαλές
κινήσεις στον επιλογέα και, κυρίως, καινούριο σχεδόν σε κάθε αγώνα.
Στοιχίζει, αλλά η συνέχεια σε δικαιώνει. Καλή λύση η F2 με τα εξελιγμένα
κιβώτια και τις έξι σχέσεις που δημιουργούν ευχαρίστηση στο χρήστη, αλλά εν
τέλει αυτό που μένει είναι το αποτέλεσμα και το πώς επιτυγχάνεται.
Στο τελικό συμπέρασμα, η υπεροχή των γκρουπ N είναι καταλυτική τόσο στο
χώμα, όσο και στην ελληνική άσφαλτο. Προσοχή, αναφερόμαστε σε αυτοκίνητα με
αντίστοιχη εξέλιξη, ίδιας γενιάς και βέβαια την ίδια εποχή. Οι συνδυασμοί
και οι υπολογισμοί με τη μελέτη χρόνων και αποτελεσμάτων του παρελθόντος
είναι πρακτική που οδηγεί σε λαθεμένα συμπεράσματα._ Σ.Χ.

λεζ
«Ασυζητητί γκρουπ N. Αλλα κόλπα η τετρακίνηση και το τούρμπο».

Εντυπωσιάζει το ΥΑCCΟ-Έσκορτ. Καλά φτιαγμένο, πηγαίνει γρήγορα και
δημιουργεί προϋποθέσεις ευχαρίστησης, τουλάχιστον σε ρυθμούς γρήγορης
βόλτας. Τα δύσκολα αρχίζουν όταν καταδιώκουν ικανοί αντίπαλοι με αντίστοιχη
μηχανή....

H ιστορία επαναλαμβάνεται. Ήταν ένα μεσημέρι με τον καιρό «βρέχει, δε
βρέχει», καλούς φίλους και μαζί δύο από τα αυτοκίνητα πρωταγωνιστές στο
Πρωτάθλημα ασφάλτου. Κοινό τους χαρακτηριστικό πέρα από το σήμα της Φορντ
ότι υποστηρίζονται από καλές ιδωτικές ομάδες με περιορισμένο ίσως
προϋπολογισμό αλλά αστείρευτο κέφι για σκληρή δουλειά.


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ
FORD ESCORT 2000 RS-F2

Τα πίσω, εμπρός?

Φορντ Έσκορτ 2000 RS. Αυτοκίνητο με παράδοση που έγραψε ιστορία στους
ελληνικούς αγώνες την περίοδο 1975-1985, σε διάφορες εκδόσεις.
Κινητήρας μπροστά, κίνηση πίσω και ζήτω η οδήγηση, όντας ευχάριστο αλλά και
εύκολο για το χρήστη.
Διατηρείται το βασικό αυτό στοιχείο στη σύγχρονη έκδοση με το δίλιτρο 16
βάλβιδο κινητήρα των 200+ ίππων και τη μετάδοση της κίνησης μόνο μπροστά;

κείμενο: Στράτης Χατζηπαναγιώτου
φωτογραφίες: Χρήστος Καραγιωργάκης (Ρεπόρτερ)

ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ την αγωνιστική ομάδα των αδελφών Καλογρίτσα και δοκιμάσαμε το
κόκκινο-κίτρινο Έσκορτ που μοιράζονται οι Δημήτρης Καραμήτρος-Γεώργιος
Πρίντεζης. Πρόκειται για σύνολο που δημιουργήθηκε χάρη στην ευαισθησία για
το χώρο που χαρακτηρίζει τους ντίλερ της Φορντ και γνωστούς εμπόρους
ελαστικών, αλλά και χάρη στη σοβαρότητα του οδηγού, που, όπως διαπιστώσαμε,
δεν του λείπει το ταλέντο και το πείσμα για να πετύχει το ακατόρθωτο.
Κόντρα στο κατεστημένο και μάλιστα από τη μεγάλη πόρτα, με στόχο τη σοβαρή
παρουσία και δεν έλειψαν ορισμένοι καλοί χρόνοι «με όλους μέσα».
Λεπτομέρειες δεν άφησαν το συνδυασμό να διακριθεί και αρκεί να δοκιμάσεις
το Έσκορτ, για να διαπιστώσεις ότι πρόκειται για καθαρόαιμη πολεμική μηχανή
που απαιτεί πλήρη εμπλοκή, αφοσίωση και υψηλό οικονομικό προϋπολογισμό για
την εξέλιξη και τη συντήρησή της.

Από το μπάκετ?

Σε απομονωμένο δρόμο της Αττικής, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεσαι χώρο και
ιδανικές συνθήκες προκειμένου να αποκτήσεις σχέσεις (τουλάχιστον) αγάπης με
ένα καλό αγωνιστικό αυτοκίνητο της F2, πόσο μάλλον με το Έσκορτ που
διαθέτει σειριακό 6άρι κιβώτιο-σπαζοκεφαλιά.
Ευτυχώς ο κινητήρας διαθέτει αρκετά καλή ροπή στις χαμηλές και στις μεσαίες
στροφές, οπότε έχεις περιθώρια για επιφανειακές διαπιστώσεις. Οι άνθρωποι
έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στην ανάρτηση και στα φρένα, ενώ οι επιλογές
τους σε κινητήρα και κιβώτιο προκαλούν για να διεκδικήσεις την κορυφή.
Χρειάζεται όμως χρόνος, χρήμα και, το κυριότερο, υπομονή.

Καλό κουράγιο

Σπανίζουν σήμερα τέτοιες περιπτώσεις. Μικρές ευέλικτες ομάδες σοβαρές μέσα
και έξω από το χώρο που ζητούν τη διάκριση προσπαθώντας σκληρά εφόλης της
ύλης. Μακάρι να έχουν τη δύναμη και την πίστη ότι θα πετύχουν και να
συνεχίσουν. Οι ελληνικοί αγώνες έχουν την ανάγκη προσπαθειών όπως αυτή των
αδελφών Καλογρίτσα, των Καραμήτρου-Πρίντεζη και των συνεργατών τους, που
τους υποστηρίζουν με αγάπη, αφοσίωση, ενώ διαθέτουν και ικανότητες._Σ.Χ.

TAYTOTHTA
ΟΜΑΔΑ: Αφοι Καλογρίτσα
Χορηγοί: Αθήνα 9,84 FM στέρεο, Λιπαντικά B.P.
Οδηγός: Δημήτρης Καραμήτρος, συνοδηγός: Γεώργιος Πρίντεζης
Συντονιστής: Θωμάς Σερεμέτης
Μηχανικοί: Παντελής Στυλιάρας, Σταμάτης Τσεπέρκας, Γεώργιος Βυνιχάκης και
Παναγιώτης Χριστοφιλόπουλος (φανοποιός)

AYTOKINHTO: Φορντ Έσκορτ RS 2000 16V γκρουπ A
Κινητήρας: (εξέλιξη: Mountune),1998 κ.εκ. (86 χιλ.Χ 86 χιλ., διάμετρος X
διαδρομή), 230 ίπποι, με μέγιστη ροπή 23,4 kgm.
Κιβώτιο ταχυτήτων της Κουέιφ, σειριακό έξι σχέσεων
Ανάρτηση: Μοτοσπόρτ
Φρένα: εμπρός αεριζόμενοι δίσκοι διαμέτρου 325 χιλ., πίσω δίσκοι διαμέτρου
265 χιλ.
Τροχοί: Ζάντες Κομπομότιβ 7 1/2?? X 16??
Λάστιχα Πιρέλι 210-620-16
Βάρος: 1.050 κιλά